Weergaven: 138
Een verslag van de Waalwijk van Doorn wedstrijd, een afscheid en foto’s.
Verslag van de winnaar
Weer een geweldig georganiseerd WADO golftoernooi, en dat voor de 40ste keer.
Aangekomen bij de wedstrijdtafel weden de eerste kadootjes al weggegeven.
De flight met Roy Tevreden, die ik 2 jaar geleden ontmoet heb op de baan in Spaarnwoude en de alom bekende
Pieter van Schie, was vanaf het begin ontspannen en gezellig wat een prettige basis is voor een mooie ronde.|
Met een zonnetje en in het begin weinig wind gingen we sowieso een leuke dag tegemoet.
Toen bleek dat de scores ook nog eens positief waren en de eerste 9 (D) mij incl. een Birdie al 21 punten hadden
opgeleverd moesten we nog maar zien of dit vol te houden was.
En ja eindelijk dit seizoen viel er veel goed samen. Met 19 op de E een mooie ronde en de hoop op misschien wel…..
De dag was na de steun en gezelligheid van mijn flight-genoten toch al geslaagd en toen na een terrasje
met bittergarnituur van WADO ook nog bleek dat ik bij de hoge handicappers had gewonnen was het feestje compleet.
Met 40 punten winnen bij de 40ste sponsoring van Van Waalwijk en Van Doorn maakt het compleet.
Ik zeg “bedankt WADO voor de geweldige dag en tot de 41ste editie volgend jaar”
Groetjes Robin
Afscheid van een winnaar
Een passend afscheid
Jarenlang vis je achter het net. Geen tuinlamp, paraplu, doosje ballen of verwenpakket ging er meer mee naar huis.
De bevrediging moest gehaald worden uit competitie-overwinningen, strokeplay-prestaties en troostprijsjes.
De laatste serieuze winst in een clubwedstrijd was als herinnering al lang opgelost in het zwarte gat der vergetelheid.
En nu stond ik op het punt om Spaarnwoude te verlaten vanwege een verhuizing naar het Verre Oosten.
Ik besloot dus dat het vandaag moest gebeuren, want dit werd mijn laatste officiële wedstrijd op Spaarnwoude.
Ik moest en zou een laatste punt zetten en op dat houten bord zien te komen.
Dat het de 40e Van Waalwijk van Doorn jubileum-wedstrijd was (hulde aan de sponsor)
beschouwde ik als een teken. Ik vierde onlangs de 40e zoendag met mijn vrouw.
En juist dat heilige moeten, dat vele golfers vaak verlamd, bracht zowaar het soort spel boven dat nodig is om met
een fatsoenlijke score binnen te komen.
Ik zal u het rondje besparen, er zat nog een sneu gemiste put van 50 cm en een te gretige poging op 18 om er echt
iets moois van te maken tussen.
Maar het verder oerdegelijke oude-mannen golf bleek genoeg om Spaarnwoude met opgeheven hoofd te verlaten.
Datzelfde hoofd zit ook vol met weemoed, want ik ga veel mensen en mijn rondjes op Spaarnwoude wel heel erg missen.
Maar op Heelsum zal ik aan jullie denken, kom vooral eens langs.
tot ziens,
Eddy Muller
